Verbindend leiderschap

In cultuurhistorisch perspectief maken we een bijzondere tijd door. Meer dan ooit willen we ons eigen unieke ‘zelf’ realiseren. Tegelijk willen we deel uitmaken van een groter geheel. Hierin klinken twee universele behoeften van ieder mens door: iemand zijn en ergens bij horen. Maar de manier waarop dit verlangen vandaag vorm krijgt, is anders dan voorheen. In hun streven naar zelfrealisatie hopen mensen zich enerzijds te kunnen engageren in iets dat groter is dan henzelf. Maar paradoxaal genoeg staan ze tegelijk wantrouwig tegenover grotere systemen en instituties waarin ze zich als mens gereduceerd voelen tot slechts een deeltje van wie ze in werkelijkheid zijn. Dat komt omdat de omgeving zelf ingrijpend veranderd is. Maar ook sterkere prikkels om de binnenkant van het mens-zijn meer een plaats te geven spelen mee.

Wat betekent dit voor onze ondernemingen en in het bijzonder voor leiderschap? We geloven dat de grootste uitdaging voor leiders erin bestaat verbinding te realiseren tussen medewerker en organisatie, tussen persoonlijke bijdrage en gemeenschappelijk resultaat, tussen visie en actie. We noemen dit verbindend leiderschap. In deze beleidsnota diepen we het begrip uit en reiken een concept aan dat een richtsnoer kan zijn voor de concrete praktijk.