Nico Daenens: “Groeien doen we door goed te luisteren”

Werk moet mensen vormen en helpen groeien. Gedreven door de gedachte dat ondernemers meer moeten geven dan een loon, maar vooral kansen, bouwt Nico Daenens aan een bedrijf voor een groep mensen waar vaak te weinig naar geluisterd wordt. We hadden voor Ondernemen een uitgebreid gesprek met hem. Wil je het hem zelf horen vertellen? Dat kan op 16 oktober tijdens Etion Lefgozers (Brugge).

Etion: Je ondernemerschap is gegroeid vanuit je eigen sociale achtergrond en een moeilijke start.

Nico Daenens: “Ik heb als jongeman een lange zoektocht doorgemaakt. Ik behaalde mijn diploma secundair via de centrale examencommissie en ben op 25 weer voltijds gaan studeren. Ik studeerde facilitymanagement en liep stage in een groot schoonmaakbedrijf. Ik leerde alle niveaus kennen, van werkvloer tot directie. Die periode vormde mijn visie op samenwerken en ondernemen en ik heb er ondervonden wat schoonmaken is. Ik heb als student in de horeca ook hard gewerkt, en daar voelde ik nog appreciatie. Die miste ik totaal bij het schoonmaken. Of ik nu poetste in een kazerne, een ziekenhuis of een kantoor, de erkenning was minimaal. Ik herinner me nog levendig hoe ik aan de receptie van een bedrijf wachtte voor een sollicitatie en hoe daar toevallig ook een paar kandidaat-schoonmaaksters informatie kwamen vragen voor een job. Ik zie nog voor mij hoe dezelfde receptioniste die mij koffie en een koekje voorschotelde, de dames op een totaal respectloze manier een formulier toeschoof. Terwijl ik zelf een simpele sollicitant was voor een stage.”

Zie de schoonmaak niet als een sociaal vangnet, maar maak er een sociale springplank van.

Etion: Het heeft misschien te maken met het beeld van schoonmaak als ongeschoold en simpel werk?

“Nochtans is het verre van simpel. Je moet een opleiding in verschillende technieken doorlopen om uiteenlopende materialen en ondergronden juist te behandelen. We onderschatten dit erg hard. Het loont echt om naar hen te luisteren. Ik zag dat al snel in mijn eigen zoektocht naar werk. Ik kreeg ooit een aanbod van een stad om een schoonmaakteam te leiden van 140 dames op 80 locaties. Voor die activiteit was géén enkele omkadering voorzien. Dat zou nooit gebeuren voor pakweg de groendienst. Tijdens het werk schreef ik een nota over de organisatie, uitgaande van een patrimonium zoals dat van de stad. Daar komen veel materialen in voor, van parket tot linoleum, noem maar op… Dat geeft een basis voor een opleiding tot vakman. Mensen die andere organisaties met open armen zullen ontvangen. Maar dat veronderstelt dan wel een structuur waarin iedereen zich kan ontplooien. Ik stelde ook voor om extern management in te huren om die plannen uit te voeren, los van politieke inmenging. Ik kreeg de vraag van een schoonmaakbedrijf met een afdeling die veel werkte in de expohallen in Brussel. Daar zag ik een omgeving met een gigantisch opleidingspotentieel, met al je mensen dicht bij elkaar op een terrein met veel diverse activiteiten…
Maar dat idee vond geen weerklank en ik concludeerde dat ik het zelf zou moeten doen. Ik kwam ondertussen in contact met Dienstenaanhuis, een coöperatieve in het Brugse. Die coöperatieve had een aantal mooie uitgangspunten, maar kwam niet uit de startblokken. Na verloop van tijd kwam de vraag of ik aan de slag wilde gaan met de ideeën van de coöperatieve. En zo ben ik vanuit Dienstenaanhuis gestart, stap per stap, vanaf de eerste aanwerving. En zo verder.”

Etion: Je opteerde voor een dienstenchequeformule. Waarom?

“We vermijden veel zwartwerk, wat mensen altijd in een zwakke positie zet. Tegelijk leren werknemers een vak en kunnen ze groeien. Maar het werkt ook nog op andere manieren; recent was ik in gesprek met een medewerkster en die was blij met het werk, maar niet alleen voor het inkomen, maar ook doordat ze in gezinnen kwam waar ze zag hoe ouders hun kinderen stimuleren en naar school sturen. Dat had ze zelf thuis nooit gezien. Wat haar gestimuleerd heeft om haar dochter de kans te geven naar de universiteit te gaan. Een inmiddels afgestudeerde dochter maakte haar nog veel dankbaarder. Je kan honderden opleidingen geven om inburgering te stimuleren, maar werk is de best denkbare inburgering. Helaas wordt de impact daarvan schromelijk onderschat.”

Lees het volledige artikel in het septembernummer van Ondernemen.

Nico Daenens is op 16 oktober te gast bij Etion Lefgozers, 18.30 uur, Brugge. Meer info en inschrijven.