Désirée Libeert: Het familiegevoel
Die begon bij stichter en overgrootvader Jozef Dequeker, een bakker die naar Italië en Zwitserland ging omdat hij goede pralines wilde leren maken. Met die kennis startte hij in 1923 in Izegem een winkeltje onder de naam Les Specialitées Suisses Italiennes. “Dat was innoverend voor die tijd. Hij bleef experimenteren en groeien, bijvoorbeeld met likeurpralines”, zo vertelt ons Désirée Libeert. Zijn dochter Thérèse zou met haar echtgenoot Antoine Libeert de tweede generatie vormen. Zij introduceerden extra chocolade seizoensfiguren zoals voor Pasen en Sinterklaas. “Grootvader Antoine, een industrieel ingenieur chemie, haalde de eerste retailklant binnen en bouwde vanuit zijn visie de retailactiviteit uit en dat is tot vandaag de kernactiviteit.”
Generatie Vier
Désirée Libeert: “In 1975 zag grootvader een interessant investeringsklimaat in Komen en hervestigde het bedrijf daar onder de naam Italo Suisse. In die beginperiode werden medewerkers uit Roeselare elke dag per bus naar Komen gevoerd. Mijn vader, die startte in het bedrijf als 23-jarige na zijn opleiding aan Zentralfachschule der Deutschen SüBwarenwirtschaft in Solingen, en als oudste van vier kinderen, deed dat nog als extra taak. De derde generatie is dus die van mijn vader, zijn zus en zijn twee broers.” Zij verdeelden de verantwoordelijkheden en voegden in 1992 de productie van tabletten toe aan die van pralines en figuren. Die derde generatie is aan boord gebleven tot 2013. “Toen nam mijn vader de aandelen over van zijn broers en zus. Dat werd een lang proces. Iedereen ging in gesprek. Daaruit werd duidelijk dat mijn zus, twee broers en ik het bedrijf zouden voortzetten. In die tijd kwam SRIW, de Waalse versie van het GIMV, aan boord voor 12,5%, maar sedert twee jaar zijn zij weer uitgestapt.
Op die manier kwam generatie vier aan de operationele leiding met twee zussen (Lily en Désirée) en twee broers (Georges en Jerome). Onze gesprekspartner Désirée volgt hr van nabij, Lily en Georges zijn co-CEO. Jerome waakt over de productie, Lily ook over het commerciële en Georges het operationele, kwaliteit en het financiële. Vader Ignace bleef tot eind 2024 nog voorzitter van de raad van bestuur.
Overgangsproces
Die generationele overgangen zijn voor elke familie een uitdagend proces. Een goede afhandeling is een basis voor succes, een mislukte aanpak leidt niet zelden tot problemen. Wat maakte het succes voor Libeert? Succes was niet gegarandeerd, want van de derde naar de vierde generatie waren er meer betrokken kinderen, dus was er meer overleg nodig rond financiële aspecten. De familie liet zich goed adviseren. Chris Martijn, een ervaren ex-CEO bij o.m. Malysse-Sterima (Heule) en Depoortere Frères (Moeskroen), adviseert familiebedrijven. Hij hielp onder meer de emotionele aspecten aanpakken. Het kantoor van wijlen Ludo Lievens tekende mee het financiële plaatje uit. In zo’n proces ligt de waardering gevoelig van uiteenlopende inspanningen op specifieke momenten. Désirée Libeert: “Iedereen blikt terug op anekdotische momenten die op zich misschien niet zo monumentaal waren, maar die emotioneel wel uitvergroot geraken tijdens de gesprekken.”
Maar uiteindelijk kwam er een overeenkomst die iedereen goedkeurde en die legde de basis voor de vierde generatie. “Mijn vader had in 2013 al vooruitziend de successie geregeld met zijn vier kinderen. Hoewel we op de hoogte zijn van wat hij met zijn broers en zus heeft besproken, namen we zelf geen deel aan die gesprekken. We leerden ook van een externe CEO dat het belangrijk is om als vierde generatie met elkaar professioneel te communiceren. Spreek elkaar aan als het moet, maar los van familiale sferen. Ook daar blijven we groeien als directie, die tevens niet enkel uit familianten bestaat, externe expertise blijft belangrijk.”
Lees het volledige artikel in het septembernummer van Ondernemen.